Met twee onder één dak
Dat hij ooit terug naar Peer zou verhuizen, had Alex Gysen nooit gedacht. Dat hij sleutel-op-de-deur zou bouwen al helemaal niet. Hij koos ervoor om een huis te bouwen waar zijn moeder ook kon wonen, maar toch haar eigen plekje had. Ze woonde er nog enkele jaren met de glimlach.
Als jonge knaap trok Alex weg uit Peer, vooral voor zijn werk. Hij woonde ondertussen al enkele jaren in Zolder waar hij een nieuwe woning liet bouwen. Hij was er gelukkig. Maar voor zijn moeder in Peer werd het moeilijker. “Nadat mijn vader overleed, zag ik dat moeder er moeite mee had om alleen te zitten. Vooral tijdens de lange winteravonden. Ik zat erover te piekeren en kreeg plots het idee om een woning op het stukje bouwgrond van de familie naast het ouderlijk huis te bouwen. Mijn broer en zus vonden het een schitterend idee. En zo ging de bal aan het rollen.”
Alex wilde een modern huis waar zijn moeder bij hem kon wonen, maar waar elk toch een eigen plek had. “Mijn huis in Zolder bouwde ik zelf. Ik was geen fan van sleutel-op-de-deur. Ik had er ook een totaal verkeerd beeld van. Ik dacht dat je een woning uit een brochure kon kiezen en dan totaal geen inspraak meer hebt. Na wat opzoekingswerk kwam ik toch bij AVL terecht. Ik las dat je een eigen plan kan opmaken. En dat het vooruit gaat. Wat wel belangrijk was, want ik wilde mijn moeder geen jaren meer alleen in haar huis laten zitten.”
Voeten van de grond
De eerste gesprekken voelden zo goed dat de knoop snel doorgehakt was. “De architect zat meteen op dezelfde golflengte. Mijn moeder kreeg haar eigen gedeelte met een badkamer, slaapkamer en zithoek met zicht op straat. Omdat ik zo graag in mijn huis in Zolder woonde, trok de architect zelfs mee naar daar om te kijken hoe ik woonde. Ik wil ’s avonds met mijn voeten van de grond zitten. Dat is iets wat tussen mijn oren zit, maar wat de architect zeer goed begreep.” Zo werd, behalve het woongedeelte van moeder, ook de leefkeuken en bureau beneden ingericht. “Via mijn bureau neem ik de trap naar boven waar ik een zithoek met aansluitend slaapkamer, dressing en badkamer heb. Vanuit de zithoek heb ik zicht op het achterliggend groen.” Er is over nagedacht. “Wanneer ik in slaap val in de zetel, wil ik zo mijn bed in kunnen en geen trappen meer doen, vandaar de open slaapkamer en zithoek. Mocht ik later zelf niet meer goed kunnen als ik ouder word, kan ik naar beneden verhuizen.”
Thuis
Alex vond het fantastisch om opnieuw te bouwen. “Alles verliep ontzettend vlot. Dat is het voordeel wanneer je met AVL bouwt. Onder stevige begeleiding van de werfleider volgden de vakmannen elkaar volgens een zeer strak tijdschema op. Ik genoot ervan om alles opnieuw te kiezen, van vloeren tot de baksteen, keuken, badkamers. Alles bij elkaar kostte me dat een keer of drie een paar uren. En de keuze is groot. Dat is nog een fout beeld dat veel mensen over sleutel-op-de-deur bouwen hebben. Ik wilde een modern en strak huis dat toch heel warm aanvoelt met veel lichtinval. De benedenruimtes moesten rolstoeltoegankelijk zijn. Grote schuifdeuren tussen de hal en moeder haar zithoek en de leefkeuken kunnen opengezet worden, zodat ze zelfs op koude winterdagen gemakkelijk binnenshuis een wandelingetje kon maken . Mijn moeder heeft nog 2,5 jaar plezier gehad van het huis. Ze woonde hier graag. En ik ook. Onverwacht ben ik terug thuis gekomen en hier wil ik blijven.”